Θεοτόκης, Γεώργιος

(1844 – 1916). Πολιτικός, πρωθυπουργός της χώρας (1899-1901, 1903-4 και 1905-9). Σπούδασε πολιτικές επιστήμες και νομικά στο Παρίσι και μετά την επιστροφή του στην Κέρκυρα, το 1868, ασχολήθηκε με το δικηγορικό επάγγελμα. Το 1880 εξελέγη δήμαρχος της Κέρκυρας και έναν χρόνο μετά την επανεκλογή του, το 1884, παραιτήθηκε από το αξίωμά του, για να θέσει υποψηφιότητα ως βουλευτής. Στις εκλογές της 7ης Απριλίου 1885 εξελέγη βουλευτής της Κέρκυρας με την παράταξη του Χαρίλαου Τρικούπη και λίγο αργότερα έγινε διαδοχικά υπουργός Ναυτικών, Παιδείας και Εσωτερικών στην κυβέρνησή του. Μετά τον θάνατο του Χ. Τρικούπη, ανέλαβε την αρχηγία του κόμματος (Νοέμβριος 1898) και αναδείχθηκε νικητής στις εκλογές της 7ης Φεβρουαρίου 1899. Στις 2 Απριλίου 1899 σχημάτισε αυτοδύναμη κυβέρνηση, αλλά δύο χρόνια αργότερα, με αφορμή τα Ευαγγελικά (βλ. λ.), υποχρεώθηκε να παραιτηθεί. Στο διάστημα αυτό, είχε πετύχει να αναδιοργανώσει τον ελληνικό στρατό, να αποκαταστήσει το κύρος του ασύντακτου κράτους και να αντιμετωπίσει με επιτυχία το πρόβλημα της ληστοκρατίας. Στις 14 Ιανουαρίου 1903 ηγήθηκε νέου κυβερνητικού σχήματος, για να παραιτηθεί έπειτα από 15 μόλις ημέρες, και στις 6 Δεκεμβρίου 1903 έγινε και πάλι πρωθυπουργός έως τις 16 Δεκεμβρίου 1904, οπότε αναγκάστηκε, για μία ακόμα φορά, να παραιτηθεί. Μετά τη δολοφονία του Θεοδώρου Δηλιγιάννη και τη σύντομη παραμονή στην εξουσία του Δ. Ράλλη, σχημάτισε πάλι κυβέρνηση (8 Δεκεμβρίου 1905) και ύστερα από τη νίκη του κόμματός του στις εκλογές της 26ης Μαρτίου 1906 διατήρησε την αρχή έως τις 7 Ιουλίου 1909. Στο διάστημα αυτό ενίσχυσε πολλαπλά το Ελληνικό Μακεδονικό Κομιτάτο, έστειλε Έλληνες αξιωματικούς να ηγηθούν στον ανταρτικό αγώνα και φρόντισε για τον επαρκή εξοπλισμό του στρατού. Μετά την επανάσταση στο Γουδί, στις 15 Αυγούστου του 1909, αποσύρθηκε από την πολιτική ζωή προσωρινά και γύρισε στην Κέρκυρα, όπου εισηγήθηκε την αποχή των πολιτικών κομμάτων από τις εκλογές της 28ης Νοεμβρίου 1910. Ωστόσο πήρε μέρος στις εκλογές της 11ης Μαρτίου 1912, της 31ης Μαΐου 1915 και της 6ης Δεκεμβρίου 1915. Το 1913 του είχε ανατεθεί εμπιστευτική αποστολή στην Ιταλία. Την περίοδο του διχασμού υιοθέτησε την πολιτική της ουδετερότητας και της προσέγγισης προς τους Γερμανούς. Το 1915, έναν χρόνο πριν πεθάνει, έγινε υπουργός Εθνικής Οικονομίας στις κυβερνήσεις Αλέξανδρου Ζαϊμη και Στέφανου Σκουλούδη. Ο Γεώργιος Θεοτόκης διετέλεσε τέσσερις φορές πρωθυπουργός στη δεκαετία 1899-1909 (φωτ. από την έκδ. «100+1 χρόνια Ελλάδα»).